یادداشت mohi

        سمفونی مردگان زخمی‌ست که روی جان تاریخ حک شده. سرودی‌ست که با هر نُت‌اش، در عمق روح می‌شکند و باز زنده می‌شود. 
عباس معروفی، شاعر و قصه‌گوی بی‌رحمِ واقعیت، تاروپود زندگی را به نگاهی آتشین و بی‌پرده می‌نگرد؛ جایی که زندگی و مرگ، عشق و نفرت، پیوندی ناگسستنی یافته‌اند.
این رمان، پرده از حقایق تلخی برمی‌دارد که اغلب ترجیح می‌دهیم ندید بگیریم.‌..
جای زخم‌هایی که هنوز چرک می‌کنند و به التیام‌شان زمان پاسخ نداده. 
سمفونی مردگان خواننده را مجبور می‌کند به روبرو شدن با سایه‌های سیاه وجودش؛ دعوتی است به بازی با آتشِ حقیقت و رهایی از زنجیرهای فراموشی.
خواندنش یعنی دست کشیدن از آرامش خیال، و قدم گذاشتن در سرزمین سوزانِ هویت و درد. اگر جرأت شنیدن این سمفونی را داری، آماده باش که بعد از آخرین صفحه‌اش، دیگر هیچ‌چیز برایت مثل قبل نخواهد بود.