یادداشت

        این کتاب می‌تواند کلیدی برای فهم سایر آثار کامو باشد. او در این کتاب فلسفه‌اش را بیان می‌کند و از پوچ بودن جهان و نحوه رویارویی ما با آن سخن می‌گوید. کامو در طرح مسأله و پیش‌برد اولیه‌ی آن از نظرات نیچه، کگارد و هوسرل کمک می‌گیرد و پس از ارائه نظریه‌ی خودش، در بخش کوتاهی می‌کوشد پاسخ‌های داستایوفسکی به پرسش‌هایش را توضیح دهد. در بخش کوتاه پایانی هم جان کلامش را به یاری افسانه سیزیف مختصر و مفید بازگویی می‌کند.

ترجمه و ویراستاری هم به نظرم اصلا خوب نبود (البته شاید اشکالات ویراستاری به برنامه طاقچه برگردد). ترجمه‌های فارسی دیگر و ترجمه انگلیسی کتاب با احتمال خوبی، بهترند.