یادداشت Sahar Chambary

        کتاب جنس ضعیف چیزی فراتر از یک گزارش یا مستند اجتماعی است. فالاچی در مقام یک روزنامه‌نگار و زن جسور، با قلمی تند، بی‌پروا و سرشار از شهامت، به میان زندگی زنانی از ملیت‌ها و فرهنگ‌های گوناگون می‌رود و روایت‌هایشان را بی‌سانسور و بی‌قضاوت روایت می‌کند. قدرت این کتاب در سه چیز است:

1. واقع‌گرایی بی‌رحمانه: زنانی که او معرفی می‌کند—از زن هندی که خودش را می‌سوزاند تا زن آلمانی که قربانی تجاوز جنگی شده—همه با تلخی عریان روایت می‌شوند. هیچ‌چیز رمانتیک یا سانتیمانتالی در کار نیست. همین باعث می‌شود خواننده شوکه شود، اما در عین حال بیدار بماند.


2. تنوع فرهنگی و نگاه فراملی: فالاچی صرفاً از زنان اروپایی یا مدرن نمی‌گوید؛ بلکه پایش را به کشورهای فقیر و مستعمره هم می‌گذارد. این تنوع، نگاه خواننده را به وضعیت زنان در سطح جهان باز می‌کند.


3. مخاطب زن و مرد: برخلاف تصور، این کتاب فقط برای زنان نوشته نشده؛ بلکه برای مردانی هم هست که خواهان فهم عمیق‌تر از ساختار تاریخی ظلم و کلیشه نسبت به زنان‌اند.