یادداشت رضا یحیی پور

        «شنیدن کی بود مانند دیدن»
▪️انتقال مطلب بدون قصه «شنیدن» هست و قصه؛ زندگی کردن مطلب (ماجرا) و درک و دیدن ماجرا! قصه گویی امکان تجربه زیستن در موقعیت قصه رو به مخاطب قصه (مخاطب‌تون) میده. 

▪️برخی تصمیمات آدم‌ها (شاید بیشترشون) بر اساس عقل ذهنی‌شون شکل می‌گیره. (کتاب هنر شفاف اندیشیدن رو بیاد بیارید) به همین‌خاطر هست که «بهترین قصه‌گو برنده ست»
▪️ یک چیز جالب این بود که راه حل ها همیشه رابطه منطقی علت و معلولی با ریشه اصلی مشکل ندارند. برای قصه گویی و تاثیر گذاری تو همه چی دنبال رابطه علی نگردید.
این رو بگم برای آموزش تزریق وریدی به کارکنان قطعا به تفکر عینی نیاز دارید، ولی برای آموزش «همدلی با بیماران» تفکر عینی و منطقی و شرح علت و معلول دادن، کار رو خراب میکنه. اینجا «پای استدلالیان چوبین بود»
شما باید بتونید بصورت کنترل شده عقل عینی‌تون رو خاموش کنید و با عقل ذهنی‌تون تحلیل کنید تا بتونید قصه‌گوی خوبی باشید.

اینم بگم دستورالعمل نمی‌داد مث کتاب دیگر نشر اطراف در این موضوع. بیشتر نمونه قصه بود.