یادداشت معصومه

                خب در مورد این کتاب زیاد نوشته و گفته شده. چیزی که برای من در این کتاب بیشتر از همه دوست داشتنی بود، بخش «نگارش» کتاب بود. اینکه نویسنده در هر روایت، به طرز زیرکانه ای خاطرات و قطعه های مختلف درونش رو به هم متصل میکرد و با نخ تسبیحی جادویی، این تکه ها رو به هم پیوند میداد. برای من  زیرکی نویسنده بسیار جذاب بود. اون خط آخر هر روایت که یکهو تمام اتصالات رو به هم می‌رسند و روایت رو مثل یک هدیه ی تمیز و مرتب، روبان پیچی میکرد.

  روان بودن محتوا ها، همزادپنداری با نویسنده (البته در بخش هایی!)، پذیرش بالای نویسنده در قبول کردن مدل خودش در زندگی برای من جزو جذابیت های این کتاب بود. 

و البته باید این رو هم ثبت کنم که من این کتاب رو از خود آقای احسان رضایی هدیه گرفتم!  در دیدار نشست با همشهری هام. متشکرم از ایشون که تولد ۲۹ سالگیم رو خاطره انگیز کردند.