یادداشت احمدرضا کوکب

وقت جنگ، دوتارت را کوک کن!
        خیلی خلاصه ش اینکه کار در نیومده!

این رمان روایتی هست از حمله روسیه تزاری به سرزمین ترکمن‌ها و شکل گیری جنگی که «گوک‌تپه» اسم گرفته. خب تو این روایت از دلاوری های ترکمن ها و اینها گفته میشه. به طور موازی یک ایده ی دومی هم دنبال میشه که اون هم اهمیت هنر و روح اون و این جور مسائل هست.
اولین اشکال کتاب هم اینه که این دو ایده به خوبی بر هم منطبق نشدند و تا پایان شبیه دو خط موازی حرکت می‌کنند و برخوردی ندارند.
کتاب از نظر تاریخی ارزشمند هست و حتما نویسنده تلاش زیادی براش کرده. اون دو ستاره رو هم به خاطر همین بهش دادم.
کلا پردازش داستان خیلی قوی نبود. نویسنده موقعیت ها و فرصت های زیادی رو برای پرداختن و روح دادن به کتاب از دست داده بود. البته جاهای خوب هم داشتا. ولی در مجموع، من به زور تمومش کردم تا بدون عذاب وجدان برم سراغ رمان بعدی. (از کتاب های نیمه خونده‌ی کتابخونه‌م متنفرم!)
      
61

9

(0/1000)

نظرات

حس میکنم این کتاب رو خیلی قبلاً خوندم ولی جزییاتش رو با یه کتاب دیگه اشتباه میگیرم. میشه یه خلاصه ای از شخصیت اصلیش بگین تا من ببینم واقعا همچین چیزی رو یادم هست یا اصلا خوندمش یا نه؟ می‌دونم یکم به نظر عجیب بیاد ولی چون قبلاً (تقریبا ده سال پیش) کتاب ها و خلاصه شون رو برا خودم نمی نوشتم یسریشون رو یادم نیست و باهم قاطی کردم.
2

0

نه خیلی هم عجیب نیست. خودم بعضی وقتا یه کتاب رو شروع می‌کنم و یکم که پیش میره یادم میاد خیلی وقت پیش خونده بودمش.
شخصیت اصلی  «یاش‌بخشی» هست. پسوند بخشی به معنای دوتارزن هست. پدر و مادرش رو وقتی خیلی کوچک بوده تو یه جنگ دیگه‌ای از دست میده و زیر دست و پدر و مادر دیگه‌ای در گوک‌تپه بزرگ میشه. عمده‌ی روایت کتاب برای زمانی هست که 13-14 سالشه. زمانی که هم داره دوتا زدن یاد میگیره و هم زمانی که جنگ گوک‌تپه اتفاق میوفته. 

1

یادم اومد، خوندمش واقعا😁
با "لالو" همیشه اشتباه میگیرمش، گرچه اون رو هم خیلی یادم نیست فقط یه نمای محوی از شخصیت اون هم یادمه و با این شخصیت قاطیش میکنم...
ممنونم
@aahmdrz 

1