یادداشت سید رمضان حسینی

                این جلد حکم فاصله پر کن را داشت و بیشتر دنبال تعلیق ایجاد کردن برای جلدای بعدی بود. امان از این تعلیقای انیمه و مانگا...
مشخصه چی باید بشه و چی می‌شه و هفتاد صفحه هی منتظر بودم کارو تموم کنن. حالا این داستانی که تو هفتاد صفحه می‌شد جمع شه رو اینجا نصفه تموم کرد و قول می‌دم تا وسطای جلد بعدی هم کشش می‌ده: عین سوباسا که وقتی می‌رفت برگردون آخرو بزنه قسمت تموم می‌شد و قسمت بعدی هم تو هوا یه بار تموم خاطراتش رو مرور می‌کرد و تا ضربه رو بزنه پیرمون می‌کرد.
هر چند با توجه به شاهکارش تو جلد اول امیدوارم غافلگیرم کنه.