یادداشت منصوره مصطفی زاده

                تا پیش از این کتاب تصوری از خوانش‌پریشی یا دیس‌لکسیا نداشتم. این کتاب اولا موجب می‌شود با این اختلال (که سهم زیادی در اختلال‌های یادگیری دارد) آشنا شویم. به جز این توجه ما را به ویژگی‌های فردی جلب می‌کند و این که هر کس ممکن است در موضوعاتی ضعیف و در موضوعاتی دیگر قوی باشد و بر اساس یکی از آن‌ها نباید درباره آدمها قضاوت کرد.
من مهربانی بچه‌ها در کتاب را دوست داشتم. دوستان شخصیت اصلی و حمایت‌شان از هم شیرین بود. اما دو ستاره از امتیازهایش را به خاطر داستان کمی کش‌دار آن کم می‌کنم. داستان در بعضی فصل‌ها متوقف می‌شود و ماجراها برای مخاطب نوجوان زیادی کند پیش می‌رود. با همه اینها آن را برای نوجوان‌ها توصیه می‌کنم. اگر حوصله کنند!