یادداشت سید رمضان حسینی

        امتیاز: پنج از پنج
رده‌بندی: دبیرستان
طنز - عاشقانه - داستان(؟) کوتاه
**************
از پنج-شش سال پیش تا آخرین زمانی که محسن رضوانی در «عصفور»ش می‌نوشت خوانندهٔ وبلاگش بودم. بعد از آن هم گه‌گاه که نوشته‌هایش را در جاهایی مثل سه‌نقطه می‌دیدم دنبالش می‌کردم. به همین دلایل این کتاب یک‌جورهایی برایم نوستالژیک حساب می‌شد.
قجری‌نوشته‌های رضوانی جزو طنزآمیزترین و خلاقانه‌ترین متون کوتاهی بودند که در عمرم خواندم. موقع خواندن این کتاب در مترو هم فکر کنم چندباری آنقدر بلند بلند خندیدم که دیوانه به نظر برسم!
به صورت کلی بدم می‌آید از این که یک نفر بخواهد به خاطر خواندن چیزی که قبلا خواندنش برایم رایگان بود از من پول بگیرد. مثلا از کاری که رولینگ با نوشته‌های پاترمورش کرد متنفرم (بگذریم که از ما پولی به رولینگ نمی‌رسد هیچ‌وقت). اما این یک دفعه استثناست. اگر قیمت این کتاب تا دوبرابر قیمت فعلی (۸۰۰۰ تومان) بود هم حاضر بودم این پول را بدهم برای خواندن این متن‌های تکراری که قبلا بارها و بارها خوانده‌بودمشان و همراه با آن‌ها خندیده بودم. هر چند بهتر بود رضوانی نوشته‌های جدید بیشتری اضافه می‌کرد.
باز هم محض احتیاط اگر خواستید مطمئن بشوید از این که خرید پرتی نخواهید داشت می‌توانید سری به وبلاگ فیلتر‌شدهٔ رضوانی (http://osfur.blogfa.com/) بزنید. ولی اگر خوشتان آمد محض حمایت هم که شده سعی کنید اصل کتاب را بخرید.