یادداشت مریم محسنی‌زاده

        لوئیجی پیراندلو نمایش‌نامه‌نویس و نويسندهٔ ایتالیایی است که در سال ۱۹۴۳ م. جایزهٔ نوبل ادبیات را از آن خود كرد.
داستان‌های این مجموعه از کتابی به نام «داستان‌هایی برای یک‌سال» از پیراندلو جمع‌آوری شده‌ که شامل ۳۶۵ داستان است؛ یعنی یک داستان برای هر روز از سال.
پرسوناژها و سوژه‌های متفاوت این مجموعه، نمایانگر دیدگاه تلخ و پر رنج پیراندلو نسبت به زندگی می‌باشد. در این آثار، نسبی‌بودنِ واقعیت محور اصلی به‌شمار می‌آید.
داستان "تأثیرات خوابی ناتمام"، "خانهٔ مرگ" و "اقبال اسب بودن" به‌خاطر جان‌بخشی به اشیاء یا کانون قرار دادن حیوانات ایدهٔ جالبی دارند.
داستان "آزمایش" و "درختان شهرنشین" به ترتیب به حکایت و ناداستان شباهت دارند. برخی از داستان‌ها هم چندان جذابیت ندارند؛ مثل "یک گل شمعدانی در شب". 
نکته‌ای که در بیشتر داستان‌ها به چشم می‌خورد، پایان‌بندی‌ معمولی و نسبتاً ضعیف است.