یادداشت شب

        دوازدهمین کتاب ۱۴۰۴ -
کتاب در مورد فراموشی ِبدون بخشش بود. مِهی که در واقع نفس اژدها بود، باعث می‌شد آدم‌ها کینه‌هاشون و از دست دادن‌هاشون رو فراموش کنن بدون اینکه خودشون تصمیم به بخشش یا فراموشی داشته باشن. علت گذاشتن و طلسم کردن نفس اژدها هم این بود که خاطره کشتارها از یادها بره و کسی پی انتقام نباشه... اما چه راهکار شکننده‌ای. اژدها کشته شد،مه تموم شد و خاطره‌ها برگشتن؛ خاطره خیانت‌ها، کشتارها، مرگ بچه‌ها و فکر انتقام. سازوکارهای دفاعی روان هر آدمی گاهی براش شکل همین اژدها عمل می‌کنه؛ فرار با فراموشی گذشته و البته یه وقتی گیر افتادن توی واقعیت ها.