یادداشت محمد

        پایان واقعااااا سوپرایزینگ بود. با توجه به بحث هایی که توی کلاس سر این کتاب داشتیم. فکر کردیم داستان‌کتاب میخواد به ما یکی دست های پشت پرده رو نشون بده که نمیذارن ما یک‌قدم به جلو بریم و اون رسومات بد گذشته رو رها کنیم و بهتر بشیم و این‌ که اگه رسومات رو رها نکنیم به قهقرا میریم. ما هم باید مثل بقیه به سمت جلو بریم و بهتر بشیم. یکی اینکه خیلی افراد تو جامعه فقط وقتی میگن این قانون درست نیست یا عادلانه نیست که به نفع خودشون نباشه.
به نظرم حتما دوبار داستان رو بخونید واقعا ارزشش رو داره و پیشنهادش میکنم بهتون.

اسپویلر------------------------

پروتاگونیست داستان تسی هاچینسون بود و انتاگونیست خود لاتاری بود. 
اون بخشی از داستان که فهمیدیم لاتاری برنده شدن چیزی نیست و جایزه خوبی در کار نیست بخشی بود که سیچوایشنال ایرونی داره. کشمکش های داستان هم  دوتا بود یکی بیرونی که تسی دربرابر همه مردمی که میخوان سنگسارش کنن و اون یکی درونی که نشون میده بیل داخل خودش دوست دارم زنش رو نجات بده ولی دربرابر اون قانون نمیتونه کاری کنه. 
داستان هم به صورت سوم شخص بیان میشد اما سوم شخصی که محدوده و همین باعث شضد که ما اخر داستان سوپرایز بشیم.