یادداشت گاهی متین

                کتابی بود که هنوز که هنوزه بهش فکر می‌کنم.
کتابی که واقعا ذهن آدم رو درگیر میکنه. تنوع شخصیت به شدت عالی داره. سبک نگارش خاص خودش رو داره. بعضی قسمت های کتاب انقدر قوی تصویرسازی می‌کرد که نمی‌تونستم ادامه بدم و کتاب رو میگذاشتم کنار تا یکم ذهنم استراحت کنه. احساس ترس، رهایی، خشم و ... رو بسیار عالی انتقال میده.
واقعا ذهن خلاق و قدرتمندی داشته.
-
ترجمه هم خوب بود و سعی کرده بود دقیقا مثل سبک خود نویسنده، ترجمه اش رو انجام بده.
-
یکی از چیزهایی که غیرمستقیم تو ذهنم انداخت این بود که:
اگر همین الان کور بشم، چه چیزها و افرادی برام باارزش باقی می‌مونن؟ به چه کسایی می‌تونم اطمینان کنم؟ کدوم آدم ها همچنان برام زیبا هستن؟
-
(یه چیزی که برام سواله اینه که: چرا شخصیت شوهر با وجود اینکه میدونست همسرش می‌تونه ببینه، با اون فرد نزدیکی کرد؟ )