یادداشت مصطفی داوری

        کناب خوبیه از این نظر که واقعیت استعداد را بر خلاف عقیده رایج  و به صورت علمی یعنی روش شهودی و آزمایش کردن به ما نشان میده.
خلاصه کتاب اییه که آنچه ما از استعداد یاد گرفته ایم و به ما گفته شده در حقیقت نفهمیدن پشت صحنه داستان این استعداد است و چون نمی دانیم زود یادگرفتن هر فن و مهارتی را توسط اشخاص استعداد می نامیم در حالیکه نویسنده معتقد است پشت سر این استعدادهایی که در نظر ما توجیه است تمرین هایی زیادی نهفته است که خیلی وقت ها این تمرین ها به ما گفته نمی شود . چرا تمرینهای زیادی و یا حتی تمرین و آشنایی کودک با آن مهارت زودتر از دیگران باعث یادگیری سریع آن مهارت توسط او می شود. در واقع با تمرین زیاد و هدفمند تقریبا هر مهارتی را می توان در حد خیلی خوب  آن یاد گرفت .استثناءهایی هم هست مثل نیاز به برخی حرکات ورزشی که آن هم  ربطی به استعداد ندارد زیرا مستلزم تمرین در زمان شکل گیری استخوان بندی بدن است تا شکل آن عضو به هنگام  رشد قابلیت آن حرکت را پیدا کند.
خلاصه اینکه با تمرین زیاد و زیاد و زیاد و هدفمند میتوان به یک متخصص حرفه ای تبدیل شد. مثل بقیه مشروط به اینکه  مثل آن حرفه ای ها تمرین کنیم.