یادداشت حسین

        این روزها با یک مقاله مروریِ بی‌نهایت دشوارِ کیهان‌شناسی درگیرم. به حدی که روزی چندین ساعت وقت میگذارم و فقط یک صفحه جلو میروم و برای فهمیدن هر نیم‌خط، مجبورم یک مقاله کامل دیگر بخوانم تا بتوانم جلو بروم!
وسط این همه شلوغی، اصلا نمیتوانم تمرکز کنم... حتی برای کتاب‌های نوجوان.
با این حال، در تلاش برای مطالعه‌ی سبک(!) امروز این کتاب رو شروع کردم. به دلایل نامشخص ( احتمالا برای فرار از آن مقاله!) کتاب را تقریبا یک‌نفس خواندم.
اول از ترجمه بگویم. ترجمه اصلا خوب نبود. اصلا. علاوه بر سانسورهای مکرر که باعث نامفهوم شدن متن میشد، مترجم در خیلی از جاها به خودش زحمت نداده بود که مطالب زیادی را که برای خواننده‌ی غیرآمریکایی نامملوس بود را در پانوشت توضیح دهد. یک جاهایی هم با این که سانسور نداشت، متن چنان گنگ میشد که مجبور شدم مدام متن انگلیسی را با فارسی مقایسه کنم. ( متن انگلیسی خیلی ساده و روان بود. پیشنهادم این است که حتما انگلیسی‌ش را بخوانید. یا این که حداقل کنار دست‌تان داشته باشیدش تا بخش‌های سانسورشده را از آن دنبال کنید!)
بخش عاشقانه ماجرا بنظرم مثل خیلی از داستان‌های عاشقانه مدرن و هالیوودی بود. اگر بخوانیدش، متوجه می‌شوید که هرجایش احتمالا یک جاهایی از یک فیلم یا کتاب دیگر را به خاطر می‌آورد. ( لزوما به این معنی نیست که داستان از جایی اقتباس شده: صرفا اینکه داستان‌های مدرن عاشقانه، انگار یک تمِ یکسان و ثابت دارند که از جایی به بعد حوصله‌ت را سر می‌برد.)
همین.