یادداشت سارا رحیمی

        من ١۴ ساله بودم که فاجعهٔ منا رخ داد و قبل این کتاب، جز غم جمعی‌اش چیز زیادی از ابعاد فاجعه یادم نبود.
شاید برای همین، برای من، کتاب خیلی خیلی تکان‌دهنده و ارزشمندی بود. تا جایی که سراغ گرفتم تنها مستندنگاری موجود از حادثهٔ منا همین کتاب است و سعی‌اش را هم کرده که نگاه جامعی داشته باشد.
در سه فصل مجزا با تیم امداد، بازماندگان و خانوادهٔ شهدا مصاحبه کرده و کوشیده در خلال این مصاحبه‌ها ابعاد جدیدی از حادثه را روشن کند و دامنش را از شایعه‌ها پاک نگه دارد.
سوره‌مهر می‌توانست کتاب را باسلیقه‌تر و شسته‌رفته‌تر چاپ کند و نویسنده را در انتخاب نام فصل‌ها و موارد این‌چنینی کمک بیشتری بدهد. 
نسخه‌ای که من خواندم، بعد از بارها تجدید چاپ، هنوز غلط املایی داشت و طراحی جلد و کتاب‌سازی‌اش هم چنگی به دل نمی‌زد.