یادداشت مهدی طلوع

        اتاقی پر از حس، خالی از عمق

«اتاق قرمز» رانپو از نظر من بیشتر تلاشی است برای خلق حس اضطراب و رمزآلودگی تا پرداختن به یک روایت عمیق یا تحلیلی

 نویسنده سعی دارد با چیدمان موقعیت‌های نگران‌کننده و گفت‌وگوهای مبهم، خواننده را درگیر یک فضای خاص روانی کند، اما از منظر داستان‌پردازی و شخصیت‌سازی، عمق چندانی ارائه نمی‌دهد.

این اثر برای مخاطبانی که بیشتر به تجربه‌ی حس و حال داستان علاقه دارند، می‌تواند جالب باشد؛ اما اگر دنبال اثری هستید که لایه‌لایه باز شود و ذهن را به چالش بکشد، بدانید قطعا در اون حد نیست و مثل من حتی نیم امتیاز رو هم واسش زیادی می‌دونید.