یادداشت salar yekta

        تا قبل از این نمایشنامه،جناب مک‌دونا برای من صرفا یک نویسنده‌ی خفن بود که میشد با خوندن آثارش به لذت والای نمایشخوانی دست یافت.اما این اثر،باعث شد به این مسئله پی ببرم که خط آرمان من و جناب مک‌دونا تو مقوله‌ی وطن‌پرستی و تعصبات خشک و پوچ ناسیونالیسمی به هم میرسن؛و این موضوع باعث شد خیلی بیشتر از باقی آثار ایشون از خوندن این اثر کیف کنم.
این نمایشنامه و میشه بارها خوند و هر بار،اسمای طرفین درگیری و تو ذهنمون عوض کنیم،بدون این که لطمه‌ای به ماهیت سخن این کتاب وارد بشه؛شما به جای «ارتش ملی آزادی بخش ایرلند» و «ارتش جمهوری‌خواه ایرلند» بذار «شیعه» و «سنّی»،بذار «کاتولیک»و « پرتوستان»،بذار «پان‌ترکیسم» و «پان‌کردیسم» (یا هر «پان» دیگه‌ای :)) )ببین آیا در پایان،چیزی به جز یک حمام خون نصیبت میشه؟