یادداشت autumngirl

        نیمه اول این کتاب رو به سختی تموم کردم ، چیزی برام جذاب نبود و نمیشد . داستان با مسافرانی شروع میشه که از شاهراه میگذرن و در این مسیر با صلیب ها رو به رو میشن ، مسافرایی که نیمه دوم کتاب کمرنگ میشه نقششون و در آخر کتاب اصلا بیان نمیشه چی به سر افکارشون اومد بعد از این سفر و چیزهایی که از اسپارتاکوس شنیدن!
و اما نیمه دوم ، نیمه دوم کم کم برام جذاب شد به حدی که طرز فکر شخصیت ها فکرم رو مشغول می‌کرد، گراکوس و کراسوس دو شخصیتی که فکر نمیکردم در آخر اینطور تاثیرگذار بوده باشن ، صراحت و حرف های گراکوس برام جالب بود و حتی دلم میخواست بیشتر ب شخصیتش پرداخته میشد، ناخودآگاه ذهنم می‌خواست به پیش‌بینی برسه که کدوم یکی از این دو شخصیت مهم روم بهتر هستن؟ ولی انگار انتخاب بین بد و بدتر بود 😄
سه جوانی که داستان باهاشون شروع شد راستش تا آخر داستان متوجه اخلاقیات و افکارشون نشدم!
کنجکاو هم نبودم که بشم!
قسمت هایی از داستان که راجب زمان اسپارتاکوس گفته شده بود بیشترین جذابیت رو داشت ، از بین دوستان اسپارتاکوس فکر میکنم به داود بیشتر از همه پرداخته شد و دلیلی هم داشت که اینطور شد! زندگی ۴ مرحله ای و سختی که گذرانده بود من رو تا آخرین پاراگرافش سر جای نشوند. همینطور این که آخرین گلادیاتور بود که به صلیب کشیده شد.
در آخر این کتاب من رو برای دیدن فیلم های گلادیاتور مشتاق کرد همچنین برای خوندن بیشتر راجب تاریخ رم!
نسخه ای که من خوندم ۳۹۰ صفحه ای بود و تعداد چشمگیری مشکل ویراستاری داشت!