یادداشت آگاتا هولمز

        تموم شد، بالاخره.
اولین کتابی بود که از مجموعه ی عاشقانه های کلاسیک افق می خوندم، هیچوقت هیجوقت ژانر عاشقانه توی کتاب توجهمو جلب نکرد ولی از نوع کلاسیکش جدی عمیق تر و قشنگ تره، هرچند این عاشقانه ش ۱ درصد بود.
همیشه خوندن نامه ها و خاطرات دیگران وقتی معنا داره برام جالب بوده، به همین دلیل، خوندن این کتاب برام بسیار لذت بخش بود.
احساسات متناقض جودی که هرچند ساده ولی کامل توصیفشون کرده بود، سیر داستانی در قالب نامه، ها، همه ی اینا بسی جالب بود و دوست داشتنی .
      
50

6

(0/1000)

نظرات

کلا عاشقانه کلاسیک همینجوریه فکر کنم. من چندتا دیگه هم خوندم اوناهم عاشقانه‌ش بقول تو یه درصد بود و خیلی قشنگ و شیرین بودن🫠 
4

1

آره دقیقا.
کلا همه چیز کلاسیکش خوبه.
مثلا جنایی دیگه خودت میدونی دست آگاتا کریستی و کانن دویل رو می بوسممم.
الانم نیاز دارم به اگاتا کریستی ولی فعلا کتاب ندارم ازش میخواستم توی طاقچه بگیرم دیدم خیلی حیفه که دارم همه ی اگاتاهارو از طاقچه میخونم. 

1

آگاتا کریستی خیلی از کتاباش اینجوریه که چندصدبار هم بخونی هربار یچیز جدید میفهمی ازش، برخلاف جنایی های نشر نون ارزش چندبار خوندن دارهه
@Agatha.Holmes 

1

جنایی های نون به نظرم خیلیهاش اصلا ارزش خوندن نداره.
اینطوریه که تو بخش جنایی کتاب رو توی نصف صفحه میتونی خلاصه کنی.
@Hananeh. 

1