یادداشت آقای ربات

        بعضی کتاب‌ها شاید شاهکار نباشند، اما حال آدم را خوب می‌کنند؛ «کتابفروش ادوارد براون» دقیقاً از همین جنس است.

کتاب طنزی که مسائل مهم و ناراحت کننده مثل کتاب نخواندن، عکس و فیلم گرفتن زیاد با گوشی از وقایع به جای کمک کردن، ترافیک و ... را به بامزه ترین شکل بیان می‌کند تا هم تأثیرگذاری‌اش بیشتر شود و هم خواننده کمتر احساس تلخی کند.

دو ویژگی دیگری که از این کتاب دوست داشتم: یکی بازی با زمان که بعضی وقت‌ها به گذشته فلش بک می‌زد و دوباره به زمان حال بر می‌گشت. و دیگری استفاده از کتاب‌های دیگر در متن که به روایت رنگ و لعاب تازه‌ای می‌بخشید. همچنین رمان های فارسی از آنجا که در در بستر فرهنگ فارسی روایت می‌شود، ارجاعات اجتماعی و فرهنگی آن برای خواننده ایرانی کاملاً ملموس و قابل درک است. همین موضوع باعث ارتباط‌گیری بیشتر خواننده با داستان می‌شود.

البته طنز داستان از یکجایی به بعد کمرنگ می‌شود؛ چون مخاطب به شوخی‌های نویسنده عادت می‌کند و عنصر غافلگیری کاهش می‌یابد. بااین‌حال، در مجموع «کتابفروش ادوارد براون» کتابی جمع‌وجور و حال‌خوب‌کنی است که بی‌آنکه ژست فلسفی گنده‌ای به خود بگیرد، حرف‌های مهمی را به زبان شیرین بیان می‌کند. این کتاب شاهکار نیست، اما بی‌تردید در دسته کتاب‌های "خوش‌خوان" جای می‌گیرد.

پ.ن: نسخه صوتی این کتاب با اجرای «رادیوگوشه» و گویندگی نیما منصوریان منتشر شده که طنز اثر را دو چندان کرده است؛ پیشنهاد می‌کنم حتماً امتحانش کنید.