یادداشت سمیه بینا

        **غربت، پیشانی نوشت فاطمیون بود**
آخرین جمله کتاب  مانند آب سردی بود که روی تن تب‌دارم ریخته شد.
 امثال  علی جعفری ها به میدان رفتند تا ما به زندگی عادیمان ادامه دهیم و گاهی تکه‌هایی بپرانیم به طرف آنهایی که با حانشان  سپری بودند برای حفظ امنیت ما.

هزینه دادیم برای  درک سپر بودنشان.

 روحشان شاد و اجرشان با اباعبدالله