یادداشت فاطمه مظهریصفات
7 روز پیش
پیشرفت و رشد قلم نسیم مرعشی را میشود توی این کتاب دید. شخصیتهای زنده و تصویرها خیلی خوب بود. کمپ توی سرم زنده بود انگار. ولی سیاهی و نا امیدی توی ذوق میزد. یک هماهنگی بین نجات دادن پدرها توسط بچهها شان. شفای پژار با ساز و پیدا شدن بابو با دمام حیدو وجود داشت که میخواست فریاد بزند خدایی نیست. و این خیلی برای من سنگین بود توی این کتاب.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.