یادداشت سید رمضان حسینی

        چهار از پنج
تموم شد و چه تلخ تموم شد...
لبنانی که چمران توصیف می‌کنه جای عجیب و ترسناکیه. این توصیف با تموم نقل‌هایی که از لبنان بعدش شنیدیم از زمین تا آسمون فرق داره. جوریه که مدام با خودم فکر می‌کردم مگه جایی بدتر از این لبنان تو تاریخ بشریت وجود داشته؟ و سوال بی‌جوابم تو تموم این مدت این بود اون موقع تو اوج اون ظلمت، امام موسی صدر چی توی این لبنان و اون تشکیلات پر اشتباه فتح -که حتی صدای چمران رو هم در آورده بودند-می‌دید که اونجور پاشون مونده بود؟

اما ویرایش کتاب... واقعا همچین ویرایشی شایستهٔ این کتاب نبود. کلی غلط، کلی دخل و تصرف و جا به جایی، کلی تکرار، مشخص نبودن منابع و... . کاش یه بار دیگه توش بازنگری کنن.

پ.ن. چمران همیشه شخصیتی بود که به خودش و به زندگیش غبطه می‌خوردم.