یادداشت محمد حسین زاده
1402/9/17
کتاب عجیبی است. خاطراتی خاص از مردی خاص. یکی از ویژگیهای این مرد این بوده که همانند مرحوم صفایی با نامه نگاری برای دوستان و فرزندانش حرف میزده است. توکل و توسلش، مردمداریاش، ولایتمداریاش و ... هر چه بیشتر میگذرد و روایتهای ناگفتهاش منتشر میشود، عظمتش بیشتر میشود. قسمتی از نامهاش به یکی از دوستانش که در کتاب آمده است: علی چهار چیز را فراموش نکن ۱. اخلاص، اخلاص، اخلاص؛ یعنی گفتن، انجام دادن یا ندادن برای خدا ۲. قلبت را از هر چیز غیر او خالی کن و پر از محبت او و اهل بیت کن ۳. نماز شب توشه ی عجیبی است ۴. یاد دوستان شهید؛ ولو به یک صلوات. برادر و دوست دارت، سلیمانی 1391/7/21
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.