یادداشت طاهره گوهری

        خیلی اتفاقی،از لای قفسه کتابهای کتابخونه،این کتاب رو دیدم.قبلا دست یکی دیده بودمش و برام آشنا بود.رو حساب همین آشنایی و علاقه ام به اسامی اسپانیایی امانت گرفتمش.دو فصل اول رو خوندم و به نظرم معمولی اومد.ولی بعدش...حس می‌کنم کلمات گاهی الکن هستن از توصیف احساسات.و حس من بعد از خوندنش همچین چیزی بود.کلمه ای براش پیدا نمی‌کنم و حس می‌کنم اون روز تو کتابخونه من انتخابش نکردم،اون بود که منو انتخاب کرد:)اونم وقتی که بیشتر از همیشه به یه جرقه کوچیک امید احتیاج داشتم.یه تیکه از قلبم همیشه پیش زه زه می‌مونه...