یادداشت ساناز مهدوی

        📚 برشی از کتاب «مهدویّت»
دفتر چهلم از مجموعه‌ی #ره_نامه
"مسئله‌ی #انتظار که جزء لاینفک مسئله‌ی مهدویّت است، از آن کلیدواژه‌های اصلی فهم دین و حرکت اساسی و عمومی و اجتماعی امّت اسلامی است؛ انتظار یعنی ترقّب، یعنی مترصّد یک حقیقتی که قطعی است، بودن؛ این معنای انتظار است.

انتظار یعنی این آینده حتمی و قطعی است؛ بخصوص انتظارِ یک موجود حی و حاضر؛ این خیلی مسئله‌ی مهمّی است.
***

باید تحلیل نمایش رو خوند. این نمایشنامه در دستهء "آبسورد" می‌گنجه. دو شخصیت اصلی نمایش، در جست‌وجوی هدف از خلقت، و دلیل و معنای حضورشون در این دنیا هستن. Godot، سمبل "God" هست این دو انسان، انتظار ملاقات و درک حضور گودوی خودشون رو می‌کشن، اما او نمیاد؛ گویا اصلا وجود نداره که بیاد. 

خیلی بدبختن این دو تا. و در نهایت واقعا آدم دلش براشون می‌سوزه‌؛ وضعیتشون رقت‌باره و مضحک. الکی خودشونو مشغول می‌کنن تا اطلاع ثانوی، و زندگی‌شون سرِکاریه...

در صورتی که در دنیای واقعی، مخلوقِ بی‌ خالق که نداریم؛ و انسان همیشه می‌تونه وجود خدای خودش رو احساس کنه و خداوند با خلیفه قرار دادن او روی زمین به او هدف و عزت بخشیده و او رو لحظه به لحظه هدایت می‌کنه. 

تحلیل‌های زیادی داره نمایش. بگردیم کلی جزییات درباره‌اش پیدا می‌کنیم،  ولی در کل نگاه آبسورد یا پوچ‌گرایی داره که نگاه عقب‌افتاده‌ای هست و رویکردش غلط و ناامیدکننده‌اس و البته تعجب‌برانگیز!

این مسائل، ماقبل دنیا و مسائل خیلی از ماهاست. اما بالاخره این‌ها برون‌ریزی یک طرز تفکری بوده و این طرز تفکر، مطالعه و تحلیل می‌شه؛ اینکه: چرا و در چه شرایطی، یه درصدی به کتمان حقیقت و به این حد از ناامیدی می‌رسن. ترسناکه، ولی ممکنه نادانسته جوامع دیگری هم راهی رو برن که برسه به این حد از سردرگمی و علافی.