یادداشت atiye

        این ها (خیال پردازها) آدم نیستند بلکه موجوداتی هستند میان آدم و حیوان . اینها اغلب اوقات در جایی ،گوشه ای ، کنج و کنار پنهانی می خزند ، انگاری میخواهند خود را از روشنایی روز هم پنهان کنند . وقتی به این کنج دنج شان رسیدند همان جا می چسبند مثل یک حلزون .

در اندوه ،کجا نقش خیال انگیزی یافت شدنی است ؟

محزون است که حتی کاری نکرده باشی که افسوسش را بخوری 

خدای من یک دقیقه ی تمام شادکامی !آیا این نعمت برای سراسر زندگی یک انسان کافی نیست ؟

و شاید تقدیرش چنین بود که لحظه ای از عمرش را با تو همدل باشد 

چرا ظاهر همه طوری است که انگاری تلخ اندیش تر از آنند که به راستی هستند ، طوری که انگاری میترسند اگر آنچه در دل دارند به صراحت بگویند احساسات خود را لگدمال کرده باشند ؟

اولین کتابی که از داستایفسکی خوندم و به نظرم بهترین کار رو کردم که با این کتاب شروع کردم  چون طبق نظرات بقیه ، بقیه ی کارهای داستایفسکی مثل جنایت و مکافات شاهکار اند و دیگه بعد از آنها این کتاب به چشم نمیاد اما من چون اولین تجربه ام از داستایفسکی بود خیلی خوب تونستم باهاش ارتباط برقرار کن و لذت ببرم .
کتاب برای یه عصر بارونی پاییزی مناسبه که یه ضرب بخونی 
پیشنهاد میکنم حتما فیلم شب های روشن رو از فرزاد موتمن ببینید البته بعد از خوندن کتاب