یادداشت علیرضا گلرنگیان

        گاهی فکر می‌کنم بدترین سرنوشتی که ممکن است برای دو عاشق و معشوق رقم بخورد، نزدیک‌شدن آنها به همدیگر است! دروغ نگفته‌اند که وصال مدفن عشق است. رسیدن آغاز دورشدن است. آغاز جنایت‌هایی که در حقّ همدیگر روا می‌داریم. 
اریک امانوئل اشمیت در این نمایشنامه که رگه‌های کینه‌توزانه‌ی آن بی‌شباهت به هیتکلیف در بلندی‌های بادگیر نیست، از این خرده‌جنایت‌های زناشویی پرده برمی‌دارد. چرا انسان‌ها در نزدیکترین حالت به همدیگر اینقدر از هم فاصله می‌گیرند؟