یادداشت Boshra

        شاید تکان دهنده ترین کتاب ایرانی باشه که به عمرم خوندم و خواهم خوند. بدون اینکه بفهمم موقع خواندنش فکم منقبض میشد. عضلاتم قفل میشد و فشرده میشدم. درد داشت خوندنش. نه فقط درد روحی، درد فیزیکی. نمیدونم چرا ادامه دادم و تا آخر خواندم. شاید میخواستم اعدامشو ببینم و مطمئن شم بالاخره یه جایی تموم شده. حس ناامنی و نفرتی که بعد از خواندنش میاد از خود تجربه ی کتاب هم بدتره.  
 کاش می‌شد به عنوان یه بخشی از تاریخ که دیگه تکرار نمیشه خواندش. ولی شرایط جانی پروری که توصیف کرده هنوز پابرجاست و چه بسا قوی تر هم شده... نخوانیدش. خواندش مثل ناخنی که روی گچ مغزتون کشیده بشه آزارتون میده و خراش هاش تا مدت ها باهاتون میمونه.