یادداشت ..

        واقعا لقب شاهکار ادبیات معاصر ایران برای این کتاب زیادیه
با تمام تحسین های بسیارحول محور این کتاب شروع به خوندنش کردم. با اینکه خلاقیت نویسنده<خصوصا در مووآن ۴ که بهم ریختگی ذهن آیدین رو کاملا به مخاطب منتقل می‌کرد> ستودنیه. حتی استفاده از اغراق با فضای تاریک کتاب کاملا مانوس بود.اما ما که نباید دچار اغراق درباره ی خوبی این کتاب بشیم:))من خودم زیر یه جاهایی ازین کتاب هایلایت کشیدم ولی واقعا اگر این کتابو شاهکار  معاصر میدونید پیشنهاد می‌کنم به کتاب های دیگر  زبان فارسی عزیزمون کمی نگاه کنید که قطعا برای اونا خیلی بیشتر میشه هایلایت کشید:)) 
در کل با انتظاراتم خیلی فاصله داشت انقدر که هرجا میرفتم اسمشو میدیدم:))