یادداشت هومن
1403/7/2
در فتحِ سیستان [به دست اعراب مسلمان در سال ۲۲ه.ش/643م نیز یک بار به مترجم اشاره شده است: شهریارِ سیستان همراهِ موبدِ موبدان به دیدارِ ربيع - امیرِ عرب که مردی زشترو بود و رویِ اجسادِ کشتگان نشسته بود - آمد و چون ربیع را دید، گفت: «اَهرِمَن به روز فرادید نیاید، اینک اهرمن فرادید آمد.» ربیع پرسید: چه میگوید؟ «ترجمان بازگفت.» [نقل قولها از تاریخ سیستان، قرن پنجم هجری [... [پس از گذشت چند دهه از شکست ساسانیان واکنشِ ایرانیان در برابرِ نورسیدگانِ عرب، ظاهراً دیگر مانندِ سالهای نخستِ فتوحات نبود، دیگر مانندِ مردمِ قم، به اذان گفتنِ ایشان اعتراض نمیکردند و سنگ به سویشان نمیافکندند، و یا مانندِ مردمِ مدائن، آنان را «دیوان» نمیخواندند بلکه میکوشیدند از بیمناکی و پرهیز بکاهند و به همزیستیِ برادرانه - اگر ممکن بود - رو آورند. یک صحنه در تاریخِ قم این پذیرشِ مسالمتآمیز را به نیکی نشان میدهد: در اواخرِ قرنِ یک، دستهای از اعراب به قم که هنوز زردشتی بود رو آورده در نزدیکیِ شهر چادر زدند. علیرغمِ برخی نگرانیها، روابطِ همسایگی به خوشی ادامه یافت. در سال [۹۹ه.ش/720م، یزدانفادار، امیرانِ عرب - احوص و عبدالله - را به مهمانیِ نوروز فراخوانْد. رسمِ فارسیان آن بود که در نوروز به کدوزدن و لهو و لعب و گویبازی کردن مشغول باشند. عربها در چوگانبازیِ ایرانیان شرکت جُستند. بعدها، همین اعراب، در مقابلِ یورشِ غارتگرانِ دیلمی، از زردشتیانِ قم پشتیبانی کردند. #چالش_میان_فارسی_و_عربی (سدههای نخست) #آذرتاش_آذرنوش #نشر_نی ویراست دوم، چاپ پنجم، ۱۳۹۹، صفحات ۱۰ و ۱۱ و ۲۶ و ۲۷. ۶۴ هزار تومان. https://hooman.bio.link/ Instagram.com/Hoomanrd
0
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.