یادداشت امیر ابراهیمی

        این کتاب مصادف شد با کتاب «توسعه و تضاد» که خیلی گرفتتم، کتاب استاد داتشگاه شهید بهشتی، آقای رفیع پور با وجود اینکه ممکنه از ضعف‌های علمی و استدلالی برخوردار باشه، ولی کتاب هوشمندانه و صد البته خواندنی‌ای هست،‌ درست مثل کتاب آقای مستور.

 ارزشهای مذهبی، معنوی، تواضع، قناعت و ساده‌زیستی... این‌ها کلماتی هستند که افراد و گروه‌هایی آرزوی جهانی شدنش را دارند، چه درست چه غلط، چه مقدس و چه نامقدس، چه کلیشه‌ای و چه جدید و ناب.

نظرات دیگران در مورد باورهای نویسنده من رو به یاد یادداشت «ویرجینیا ولف؟ اسنوب! همینگوی؟ ضدزن! داستایفسکی؟ یهودی‌ستیز!» در «ترجمان» انداخت(۱)، خودم حقیقتش دنبال نگاه بی‌طرفانه و عادلانه زیاد گشتم و هنوز هم می‌گردم و گاهی هم خسته میشم از اینکه نمی‌تونم همه رو راضی نگه دارم و گند می‌زنم به همش، ولی فکر کنم ادوارد سعید و بسیاری دیگر هم به چیزی مثل این اعتقادی ندارند، و نه اینکه نشه بهش نزدیک شد یا نباید دنبالش بود، مسئله تضاد منافعی هست که در طول تاریخ به وجود اومده و میاد و نمیشه به راحتی کنارشون گذاشت، چه برچسب خیر روشون باشه چه برچسب شر.

و اما مهربانی... دفعه‌ای دیگر اگر نابینایی درحال رد شدن از خیابان بود و همه‌ی ما را که عجله داریم به کارهای خیلی مهم‌مان برسیم با قدم‌های کوتاه خودش دیوانه کرد، از ماشین پیاده می‌شوم، دستش را به آرامی می‌گیرم و بهترین گپ ممکن را با او می‌زنم...

اواسط کتاب که تحت تاثیر درونگرایی‌های خاص و تکراری‌ناپذیری دیالوگ‌ها و صحنه‌ها قرار گرفته بودم، متوجه شدم چیزی که یک رمان یا داستان یا کتاب را می‌سازد فقط کلمات نیستند و پشت آن طرح یا تِمی در کار است، حالا این طرح هرچه هست از خودم می‌پرسم اگر بخواهم رمانی با دغدغه‌های جوانان امروزی در سال ۲۰۲۰ نوشته شود که از قضا کلیشه‌ای هم نباشد چه طرح و چه موضوع انسانی دغدغه‌اش خواهد بود و آیا می‌توان با بازنویسی رمان‌ها و قصه‌های گذشته‌های دور و نزدیک به این هدف رسید یا نه؟

آیا مسئله نابرابری خواهد بود، خودانزجاری نیهیلیستی، تغییر شدید و سریع تقاضاها به علت تغییر ارزشها، مسئله ما جوانان چیست؟ ریاکاری و دوز و کلک مذهبیون در پوشش مقدس؟ انسجام اجتماعی و اقتصادی چیست و کجاست و چگونه محقق می‌شود؟

همین چهارخطی که نوشتم رو وقتی دوباره خوندم یقین کردم که باید بیشتر خواند و بیشتر با ایده‌ها و نظرات و زوایای گوناگون قضایا رو به رو شد، نظرات داده شده زیر همین کتاب هم این رو ثابت می‌کنه که هرکس حاضر است چقدر از قوه‌ی خیالش مایه بگذارد و هرکس چگونه این کار را می‌کند.

(۱) : http://tarjomaan.com/neveshtar/9355/