یادداشت رضا هاشمی

        قاضی همدان

برای مطالعه درباره زندگی عین‌القضات همدانی،  کتاب ناله ماؤشان به من معرفی شد اما وقتی متوجه شدم که مخاطب آن نوجوانان هستند، کمی تردید کردم. البته از آن‌جا که در مورد زندگی قاضی همدانی هیچ نمی‌دانستم و همین‌طور با دیدن چاپ قدیمی کتاب که بهای کمی داشت، تصمیم به مطالعه‌اش گرفتم.

 ابتدا جای تشکر دارد که نویسندگانی وظیفه شناساندن مفاخر ایران به نسل جدید را به عهده گرفته‌اند. امیدوارم که با بهبود قلم و رفع نقاط ضعف، شاهد اقبال نوجوانان و جوانان به این‌گونه کتب باشیم.

اما در مورد داستان باید بگویم که نوعی ضعف روایت تاریخی در آن دیده می‌شود؛ به طوری که برای مخاطب کار درک زمانه روایت‌شده سخت است. علاوه بر این ورود آشفته شخصیت‌ها به داستان و عدم پیوند مناسب و معرفی صحیح آن‌ها به مخاطب، مزید بر علت شده است. شاید نویسنده می‌توانست با نام‌گذاری فصل‌ها و ذکر تواریخ، کمی از این سردرگمی بکاهد.

علاوه بر بریده بریده بودن بخش های کتاب، پردازش خوبی از شخصیت‌های داستان نیز به چشم نمی‌خورد که ممکن است حاصل عدم تسلط کافی نویسنده به زندگی آنان باشد یا حاصل ساده سازی روایت برای مخاطب! بخشی از این نقیصه نیز به راوی اصلی یا همان دانای کل برمی‌گردد که بدون توضیح و پیوستی، از صحنه‌ای به صحنه دیگر وارد می‌شود.

در کل کتاب برای آشنایی ابتدایی و‌ جزئی با زندگی عین‌القضات مفید است.