هم تلخ و هم شیرین بود..
تا شیرینی آن به جان می‌نشست با خاطره ای از خانواده فلسطینی، بغض جای همه شیرینی هارا می‌گرفت..

در این کتاب، خانم غفار حدادی به منظور آشنایی بیشتر با یک خانواده فلسطینی راهی لبنان و حدود سرزمین های اشغالی می‌شوند و همین باعث شده کل کتاب بوی فلسطین بده..

انقدر کتاب خوشخوانی هست که یک روزه می‌توان تمامش کرد ولی گاهی از شدت بغض مجبوری کتاب را رها کنی و تا به خودت میای متوجه می‌شوی به فکر فرورفته بودی...

همش به این فکر می‌کنم این حال و هوا برای سال گذشتس..
 مردم فلسطین الان چه حالی دارن؟
اونهایی که مجبور به ترک وطنشون شدن الان چه حالی هستند؟