یادداشت Ms.nobody ؛)(=

        داستان "موجودات وحشتناک" درباره‌ی حیواناتیه که هر وقت موجود وحشتناک به سراغشون میاد، بی‌تفاوت هستن.
حتی به اون موجودات وحشتناک نشون می‌دن که اصلاً ویژگی‌ای ندارن که بخواد باعث بشه طعمه‌ی اون موجود بشن.
می‌گن: "ما که پر نداریم!" یا "ما که دم نداریم!"
و حیوانات در واکنش به این چرخه تمامیت خواهی می‌گن: "حقشونه! چون زیاد سروصدا دارن."
فکر می کنن تا زمانی که موجودات وحشتناک رو عصبانی نکنن باهاشون کاری ندارن.
اما یه خرگوش کوچولو هست که بی‌تفاوت نمی‌مونه.
از همون اول می‌پرسه: "اصلاً چرا باید این اتفاق بیفته؟"
یا "ممکنه این اتفاق برای همه‌مون بیفته؟"
آخر داستان، تصمیم می‌گیره بقیه رو آگاه کنه اما...
شرح فعالیت:
برای گروه سنی دوره اول ابتدایی می‌تونین حلقه‌ی کندوکاو رو این‌طوری اجرا کنین:
اگه بخواین ازش برای نمایش خلاق استفاده کنین، بهتره به شکل موقعیت نمایشی دربیارین.
یعنی: حیوانات در جنگل هستن، و یک موجود وحشتناک، هر دفعه قراره بیاد سراغ یکی از اون‌ها؛
مثلاً اون‌هایی که دم دارن، یا پر دارن.

هر کدوم از حیوانات باید در قالب یک جمله بگه:
«موجود وحشتناک! لطفاً تو نمی تونی منو ببری، چون که...»

استدلال‌های بچه‌ها رو روی تخته بنویسین.
در مرحله‌ی اول، قضاوت نکنین.
بذارین نمایش به شکل بداهه پیش بره.
در مرحله‌ی دوم، پیامدهای استدلال‌هاشون رو  بررسی می کننن.

 برای پایه‌های چهارم و پنجم، اول داستان رو بخونین.
بذارین بچه‌ها خلاصه بگن.
سوال‌هایی که در داستان ذهنشون رو درگیر کرده روی تخته بنویسین.
با رأی‌گیری، یه سوال رو انتخاب کنین.

چگونگی طرح سوال توسط بچه‌ها و انجام مراحل تسهیل‌گری برای درگیر شدنشون، یکی از مهارت‌های مهم تسهیل‌گریه
که در آینده چند کتاب درباره‌ش معرفی می‌کنم.
یادمون باشه:
ما پیام رو مستقیم نمی‌گیم،
ما موقعیت رو ایجاد می‌کنیم تا خود کودک پیام رو کشف کنه.