یادداشت محمدرضا معلمی

        ز یه جایی به بعدش رو فقط خوندم که بار نیمه‌تموم موندنش روی ذهنم نمونه و تموم بشه؛ مخصوصا که تمام مدت خوندنش داشتم از خودم می‌پرسیدم پس این "فداکاری" که اسم کتاب هست، کجای قصه است و چطوری اتفاق افتاده؟ اما با پیچ هولناکی که اواخر کتاب در داستان اتفاق افتاد و با پایان‌بندی عالی رمان، همه‌چی سر جای خودش قرار گرفت و پازلی که شکل پیدا کرد، تصویر خیلی جذابی رو نشون داد و نظر من هم به کلی عوض شد.

کار قرص و محکمی بود. روند کلی قصه، ایدهٔ اصلی کار و پایان‌بندی تر و تمیزش، خوندنش رو به یک تجربهٔ لذت‌بخش تبدیل می‌کرد. البته برخی قسمت‌های کتاب و بعضی دیالوگ‌ها حوصله‌سربر و طولانی بودن اما آسیبی به کلیت کار نمی‌زدن.

عشق، با همهٔ احمقانه‌بودنش، پدیده‌ای‌ه که می‌تونه گاهی بسیار زیبا و گاهی بسیار هولناک باشه. فداکاری مظنون ایکس به خوبی این گزاره رو ثابت می‌کنه. خوندنش رو حتما پیشنهاد میدم.