یادداشت وایولت
22 ساعت پیش
خیلی وقت پیش کتاب رو خوندم و طبیعتا چیز زیادی ازش یادم نیست.....
ولی یادمه جز اولین کتاب هایی بود که با راوی اول شخص میخوندم و این برام تازگی داشت. داستان از روایت جک در عین حال احساسات خودش و عجیب بودن ارلی رو نشون میداد، گاهی خیلی بی طرفانه حرف می‌زد و این برام دلنشین بود.....
خب عده محدودی از مبتلایان اوتیسم هستن که نابغه هستن و بنظر من ارلی یکی از اون هاست.....
با اینکه کارشون خطرناک بود ولی یه ماجراجویی نوجوانانه داشتن که در عین پر هیجانی بخاطر شخصیت دو نقش اصلی به من حس آرامش میداد در کل خیلی دوسش داشتم....
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.