یادداشت مِمول هلمز 🌱

        سلام بر بهخوانیان
احوالتان؟
چشمانم آنچنان در اشک حدقه زده اند  که نگو و نپرس.
البته اهم باز هم پذیرا میشوید که این حجم از ابراز محبت و اشک های استعاری بنده، ناشی از یک کتاب نیست! شرم بر من ،هزار شرم بر من.
کنون است که با خود بگویید،ایم معلوم الحال پریشان احوال، بهخوان را با سینما  عوضی گرفته است؟؟
اما بنده مثل همیشه دلیل موجه ای دارم که قانعتان کنم شایستگی عفو و رحمت شما را دارا هستم.
و آن دلیل موجه چیزی نیست جزززززز، دکتر زئوس یا سوس یا ..که فارغ از اسم  سخت التلفظشان قلمی بس دلنشین دارند.
البته اهم چیز است،بنده تا به‌حال  کتابی از ایشان را ورق نزده ام امااا  همانقدر که کودکی خود را به عمو پورنگ مدیون هستم به ایشان هم مدیونم[چه بسا بیشتر]
داستان از آنجا شروع شد که بنده همانطور که به افق مینگرستیم
ناگه با خودم گفتم آه یادت می آید بچگی هایت خانه ی مادربزرگ، شبکه های بیگانه یک کارتونی را پخش میکردند؟ هیچ وقت هم کامل ندیدی اش،اسمش چه بود؟ آهان گوشت تخم مرغ سبز
خب چه وقتی بهتر از الان که دگر صد سالت است برای تماشای درست و حسابی آن کارتون! در نتیجه چند روزی را مشغول شدم به دیدن و دیدن و دیدن و اینک در ساعت دو نصفه شب، آخرین قسمت را هم دیدم و در ذهنم ایستاده برای تمامی عوامل دست زدم🤌🤌بس که لذت بردم(با صد سال سن)
دیدم در تیتراژ نوشته اند برگرفته از کتابی است نوشته ی دکتر زئوس ، جست و جویی کردم و ناگهان خشکم زد، گرینچ، لوراکس،هورتون و ..‌ همه برای همین آقای دکتر اند؟؟؟
هزاران درود و عشق برای ایشان باد که چنین دنیای زیبایی را برای کودکی بنده ساخته اند. آه چقدر روده درازی کردم، اما امیدوارم درک کنید که چقدرررررر گفتن تمامی این حرف ها ضروری بود !
مخلص کلام بسی لذت بردم،شاهکاری کودکانه بود و برای یک انسان صدساله چه چیزی بهتر از یک شاهکار کودکانه✨️🤌
باتشکر از اینکه تا اینجای نوشته های این پریشان حال دیوانه را خواندید،با آرزوی بهترین ها خدا یار و نگهدارتان باد.❤️ 
ویرایش:صبر کنیدددددد بنده تازه فهمیدم فصل دوم هم دارددددد!!!!