یادداشت •°|ܥ݆ܠܥ݆ܠܘ|°•

        به نام او که رب‌العالمین است
واژه توکل قبلا برایم غریب بود با این کتاب میتوانم بگویم ۵۰ درصد بیشتر آن را فهمیدم و مابقی فهم و درکش را باید از خدا بخواهم... و تلاشم را بکنم تا در مواقع مختلف آن را برای خودم یادآوری کنم مثل الان که بیمار شدم و دست هیچ دکتری شفا نیست  یا وقتی  که آب دیگر اثر رفع تشنگی نداشت و یا نگاهم به امضای رئیسی بود تا وضعیتم فرق کند!.... ای وای بر من...چقدر از این وادی توکل پرت بودم!
.
.
شفا را خدا خود بر اساس صلاحدید در دست دکتر  یا دوایی قرار می‌دهد و یا اگر او بخواهد خاک به جای آب اثر رفع تشنگی می‌کند(بله همینقدر دور از قوانین دنیا چون خودش آن‌هارا وضع کرده پس قابل تغییر است) و سیر زندگی را او که رب‌العالمین است به ظریف ترین شکل رقم خواهد زد
یاد یک داستان افتادم که همیشه از آن به عنوان افسانه  یادمی‌کنم...فردی برای رفتن سر کلاس درس باید از رودخانه مواج و یا شاید مسیر پر آبی گذر کند و با گفتن بسم‌الله الرحمن الرحیم روی آب راه می‌رود با اشاراتی که در این کتاب شد این هم دیگر افسانه نیست گرچه باور قلبی عمیقی در مبحث توکل و توحید را می‌طلبد اماااا شدنی‌است!
الحمدُ للهِ رَبِّ العالمينَ♡