یادداشت زهـــراناصرپور

        سال بلوا روایت کننده جامعه کوچکی از ایرانه تودوران اواخر حکومت رضاشاه که با ظرافت،زخم های عمیق اجتماعی و فرهنگی اون دوران رو به تصویر میکشه .
عباس معروفی با روایت داستان نوشا سعی می‌کنه جامعه ای رو نشون بده که زن ها علی رغم آرزوها و احساساتی که دارن،قربانی تصمیم دیگران و ساختار های قدرت می‌شن.
معروفی بااستفاده از تکنیک جریان سیال ذهن ، نه تنها رنج های فردی نوش‌آفرین رو به نمایش میذاره ،بلکه علاوه بر اون با پیونددادن داستان به اسطوره ها و تاریخ ایران یه روایت و نقد عمیق از ظلم و ناامنی اجتماعی و تأثیر جنگ رو زندگی مردم ارائه میده.