یادداشت مریم پیروی
1403/12/7
این کتاب، یک سفرنامهی خالی نیست! یا شاید بهتر است بگویم اصلا سفرنامه نیست؛ تعدادی گزارش و خاطره است که با هم آمیخته شدهاند و ترتیب خاصی هم بینشان نیست. اما اینکه از نظر تکنیکی پراکنده است، به جذابیتش ضربهای نمیزند و احتمالا علتش این است که دو سه سال زندگی کردن در یک کشور، خاطرات جذابتری میسازد نسبت به زمانی که فقط چند روز یا چند هفته در آن مسافری. بهترین بخش کتاب هم دو صفحهی پایانیست که شما را به یک ترن هوایی احساسات میبرد و سردرگم میمانید که باید چه کار کنید! اینجا نمیآورمش تا خودتان بخوانید. D:
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.