یادداشت زینب
1404/1/8
«خوش‌باوری یعنی جنونِ اصرار بر این‌که همه چیز خوب است، آن هم وقتی که اوضاع خراب است!»
من همیشه مخالفِ خوش‌بینیِ بیش از حد بودم و هستم!
به نظرم امید‌داشتن خوبه ولی نه همیشه و در هر شرایطی.
گاهی اوقات شرایط به شکلیه که «فقط و فقط امیدواربودن و هیچ‌کاری نکردن» با حماقت برابری می‌کنه…
برای من تحملِ افرادی که اصرار دارن همه‌چیز خوبه و خوب‌تر هم می‌شه خیلی سخته.
مثلا اونی که می‌رقصه و فریاد می‌زنه زندگی محشره!!
داستانِ این کتاب از یک درس شروع می‌شه:
«این دنیا بهترین دنیایِ ممکن است و همه‌چیز در این دنیا در بهترینِ حالت ممکن خود است»
کاندید این درس رو از معلمی یاد گرفت و پذیرفت.
زندگی هم تمامِ تلاشش رو کرد تا درستی یا نادرستیِ این موضوع رو به کاندید اثبات کنه…
پی‌نوشت:
من از این کتاب یک نکته برای خودم برداشتم؛
این‌که کارکردن نجات‌دهنده‌ست!
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.