یادداشت Boshra

        من این کتاب رو زبان اصلی خریدم. مستقیما از جنگل نخریدم ولی فکر کنم جنگل چاپش کرده بود.
از حدود صفحه 80 حس کردم سیر وقایع داره بی ربط میشه. گذاشتم به پای زردی کتاب.
یه کم گذشت دیدم خیلییی دیگه داره غیرمنطقی پیش میره. زبان اصلی رو دانلود کردم و دیدم بععلههه. چههه قددددر سانسور.
قشنگیش این جا بود که میخواستن سانسور کنن، ولی نمیخواستن صفحه بندی کتاب به هم بخوره، به ازای هر مقداری که حذف کردن یه نویسنده گذاشتن که به جاش داستانو با تخیل خودش ادامه بده و مهمل انگلیسی بنویسه :))) یعنی مثلا 5 صفحه سانسور دار حذف نشده (ای کاش شده بود) با مهملات انگلیسی جایگزین شده.


قشنگ ترین بخشش این جاست که مهمل نویس گرامی (نمیدونم بگم خدا خیرش بده یا چی) هر جایی شروع کرده متن جایگزین نوشتن، یکی از کاراکترا رو فرستاده چایی دم کنه!
  یعنی دیگه هر کی حرف از چایی میزد معلوم بود که چایی کد  کارای خاک برسریه. وضعی بود که آخرای کتاب یه سکانس یه مادر و دختری کنار هم بودن بعد نوشته بود مادره دستاشو دور لیوان چایی محکم کرد... من از جام پریدم که یا خدا مادر و دخترن! دیگه چی شده... رفتم متن زبان اصلی رو چک کردم . که خدارو شکر خبری نبود و این دفعه برای اولین بار واقعا یکی داشت چایی میخورد

خیلی حس ناامنی بهم دست داد. یعنی برای فرار از کتاب ترجمه ی سانسور شده به زبان اصلی خریدن و خواندن پناه آورده بودم. این پناهم ازمون گرفتن. اونم به این شکل که کلا روند داستانو عوض کردن. خب نمیکردید. چاپ نمیکردید. جایگزین نمیکردید. حذف میکردید عین هر کتاب دیگه ای که توی ایران منتشر میشه... حالا با بقیه کتاب زبان اصلیام نمیدونم چی کار کنم. کاش حداقل کد بقیه شون هم چایی باشه دوباره از اول آدم مجبور نشه دنبال سرنخ بگرده.

و راجع به خود کتاب: هم وقتی کتاب رو خریدم، دوست خردمندی گفت بشری رمان زرد میخری؟! و من که از حجم زردی این کتاب بی خبر بودم فوری فریاد برآوردم که اصلا هم زرد نیست و فلان جا تعریفشو شنیدم و... از همین تریبون از اون دوست خردمند عذر میخوام، نادان بودم و خام. خیلی ضعیف بود. از همه دردناک تر اینکه آخر کتاب نوشته بود از زندگی مادر پدرش الهام گرفته، و وقتی زندگی اون ها رو تعریف کرد معلوم شد از چه جریان تکان دهنده ای انقدر بد اقتباس کرده. همون سه صفحه بیشتر از کل کتاب 400 صفحه ای منو تحت تاثیر قرار داد.