یادداشت مائده

        نمایشنامه ی خیلی قشنگی بود،من کتاب هایی از اشمیت خوندم و اکثرشون بنظر من قشنگ و گیرا بودن نمایشنامه ی نوای اسرار آمیز هم به همین شکل بود برام دیالوگ هایی که بین دونفر رد و بدل میشد هم خیلی بنظر من قشنگ و تأمل برانگیز بود اما یک نقطه ضعفی که داشت از نظر من این بود که رنج درد و حس شخصیت ها برای من زیاد ملموس نبود و این شاید یک نقطه ضعف بود برای این کتاب اما در کل دوسش داشتم و از اون کتابهاییه که بازم میرم سراغش و میخونمش