یادداشت زهرا زرین‌فر

        این کتاب چند روایت از نویسنده در زمان جنگ یوگسلاوی است.
شاید موضوع تکرارشونده در خیلی از فصل‌ها این بود که جنگ آدم‌ها رو به عناصر جمعی تقلیل می‌دهد که فردیت و حتی بیشتر انسانیت را از آدم‌ها می‌گیرد تا تصمیم‌گیری درباره آن آدم را ساده‌تر کند: محدود شدن به ملیت، اهل بالکان‌بودن، اروپایی بودن، پناهجو بودن/نبودن، سابقاً کمونیست بودن و ... . و می‌خواست نشان دهد که هر کدام از این دسته‌بندی‌ها چه مسائلی ایجاد می‌کنند و چطور خود مردم تداوم‌دهنده  این دسته‌بندی‌ها هستند. یک بخشی از کتاب بود که پشت  جلد هم آمده: آنچه متوجهش نیستیم این است که با چنین مرزبندی‌هایی داریم خودمان را هم گول می‌زنیم. با این کار در واقع خودمان را هم در معرض این خطر قرار می‌دهیم که در شرایطی متفاوت تبدیل به آن «دیگری» شویم.