یادداشت gharneshin

        ((انسان غیر از آتش محتاج این هم هست که به محیط جدید خو بگیرد.))
در این اثر ما با یادداشت‌های صادقانه‌ی پزشکی روبه‌رو می‌شویم که با چالش‌هایی مثل، عمل‌ها و بیماری‌هایی که تخصص‌ آن‌ها را ندارد، خرافات، تجربه‌ی کم، سرسری برخورد کردن مردم با توصیه‌هایش، وجدان کاری و مسئولیت‌پذیری، و کار کردن به تنهایی در جایی دور افتاده که حتی برق ندارد، مواجه می‌شود.
بولگاکف بسیار هنرمندانه دشواری آن روز‌هایش را به تصویر می‌کشد. او ترس‌‌های درونی‌اش از چالش‌های کار در آن‌جا، خشم خود از رفتار مردم در برابر پزشک و توصیه‌هایش، غروری که گاهی بخاطر همه‌کاره بودن و موفقیت‌هایش به او دست می‌داد، و دوراهی بین رها کردن و یا مسئولیت‌پذیر بودن را، جوری توصیف می‌کند که خواننده پس از خواندن تمام داستان‌ها، بهتر می‌فهمد یک پزشک در شرایط او چگونه فکر می‌کند و با چه چالش‌هایی روبه‌رو می‌شود.
بولگاکف، علاوه بر توصیفات هنرمندانه‌ی چالش‌های پزشکی و احساسات درونی پزشک، با خلق فضا‌های زیبا برای داستان‌ها، توصیف جذاب مناظر، ظاهر و اخلاق شخصیت‌ها، اتفاقات و هرچیزی که در کنار موضوع اصلی وجود دارد، باعث می‌شود که داستان‌هایش، بسیار جذاب‌تر از یک خاطره‌نگاری یا گزارش‌نویسی ساده باشد.
و در آخر داستان مورفین، بخشی که او بسیار صادقانه و هنرمندانه اعتیاد را، از همان مرحله‌ی اول تا انتها به تصویر می‌کشد‌. توصیفاتی واقعی، صادقانه و هنرمندانه از تمام احساسات یک فرد بیمار. اگر بخواهم بگویم چه داستانی به بهترین شکل، احساسات درونی یک فرد درگیر اعتیاد را به من منتقل کرده است، قطعا آن داستان مورفین خواهد بود.