یادداشت سیدحسین موسوی
1403/1/11
چی بگم؟
من در برابر یاد اهل بیت دست و پامو گم میکنم...
کتاب ماجرای شرح و حال چندتن از زنان بزرگ تاریخ هست که هریک به تناسب تحمل رنج‌هایی که بهشون وارد شده بوده به جایگاه ویژه ای در نزد اولیا خدا رسیدند،
توصیفات و گیرایی کتاب خوب بود هرچند شاید عالی نبود،
لاکن اگه کسی دین و ایمانی داره
و دنیا بهش سخت میگذره
بشدت این کتاب رو بهش توصیه میکنم،
شاید آب خنکی باشد در حرم گرمای داغ کویر متمدن امروز...
کتاب رده سنی خاصی نداره به نظر من،
از 8 یا 9 ساله میتونه بخونه تا بزرگسال،
کاش بجای مزخرفات اولیه مدرسه
این کتاب رو جایگزین میکردن،
اونجور که من داستان سمیه و عمار یاسر و ام ایمن رو از این کتاب یاد گرفتم، از هیچ کتاب مدرسه‌ای یاد نگرفتم...
برید بخونید
روحتون رو نوازش میکنه،
ی وقتایی میبرتتون کاظمین
ی وقتایی هم مشهد...
در زمین خواهی بود و آنسوتر از افلاک.....
(0/1000)
نظرات
1403/1/13
در برابر این خونواده آدم کم میاره هر کس جلوی دربی می نشینه ما جلو در سوخته ی این خونه خیلی کتاب امیدبخشیه امیدوارم به دست تمام شیعیان برسه و چقدر مناسب حال امروز ماست
3
1
1403/1/13
دقیقا امید و انگیزه زیادی به آدم میده... جدای از فن و هنر نویسندگی، من کلا کتابی که راجع به اهل بیت باشه رو با ذوق و شوق میکنم، انگار حسرت نبودن و نفس نکشیدن در اون حال و هوا و کنار معصومم رو دارم خنک میکنم... ولی کی شود به سرابی آتش جانی خاموش!؟!... 🤕☹️
1
1403/1/13
ائمه خیلی نزدیکن بهمون نزدیک تر از آنچه فکر میکنیم بینمون فقط یک قدم فاصله ست ولی یه روز ما هم دلی از عزا درمیاریم به شخصه دلم میخواد وقتی آقا ظهور کرد آنقدر کنارشون باشم که زیر پام علف سبز شه😂 @Lighthouse
0
1403/2/14
حلهههههه اینجانب نیز چند سالی پی ی چند طبقه میگردم تو نجف، بیایید ی طبقه اش هم بدم به شما... فقط سقف و کفش بتونی هااااا، علف شاید سبز نشه 😅😅😁 @Amat_Al_Sahheb
0
سیدحسین موسوی
1403/1/11
0