یادداشت ایمان نریمانی

        دشمن عزیز!
چقدر خوب بود این کتاب. خیلی صمیمی، روان، دلنشین... از اون کتابایی که حسابی حال آدمو خوب میکنه. طنز نوشته جین وبستر واقعا فوق العادست من که کلی باهاش خندیدم.
کتاب در واقع ادامه بابا لنگ درازه و در این قسمت جودی که با جرویس به سفر رفتن، مسئولیت یتیم خانه جان گریر رو به سالی دوستش میسپره و ازش میخواد که اونو از احوالات یتیم خونه آگاه کنه. سالی هم دائما براش نامه مینویسه و اتفاقات یتیم خونه میگه. سالی دختر غرغرو، شیطون و دوست داشتنییه.
وقتی اینجور کتابارو میخونم کلی به سالی و ادمای اون دوره حسودیم میشه که میتونن به هم نامه بنویسن. به نظرم نامه نوشتن یکی از بهترین لذت های دنیاست که ما تو این عصر ازش محرومیم...
      

2

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.