یادداشت آدری؛

        کتابخانه نیمه‌شب یه جوری آدمو می‌گیره که با خودش فکر کنه: همه‌ی اون پشیمونی‌ها و “اگه‌ها” که همیشه ذهنمو مشغول کرده، واقعا مهمن؟ وقتی ورق میزنی و به خودت نگاه می‌کنی، می‌فهمی هیچ زندگی احتمالی، هیچ کتابی، نمی‌تونه جای همین خودت باشه، با همه‌ی اشتباه‌ها و ترس‌هاش. عجیب اما آرامش‌بخش اینه که همین خودت، همون که همیشه نگرانش بودی، از همه‌ی زندگی‌های ممکن ارزشمندتره